لغت نامه دهخدا حرمت شکستن. [ ح ُ م َ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) حرمت بردن. بی احترامی کردن : لیکن چو حرمت تو نداردتو از گزاف مشکن ز بهر حرمت اسلام حرمتش.ناصرخسرو.
