تغافل داشتن

لغت نامه دهخدا

تغافل داشتن. [ ت َ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) غفلت داشتن. خود را بی خبر داشتن از چیزی. تغافل کردن :
کدام مطلب عالیست در نظر دل را
که بر مراد دو عالم تغافلی دارد.صائب ( از آنندراج ).و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود.