دانشنامه اسلامی
واژه بهرام در اصل به معنای «در هم شکننده مقاومت» است، و در گزارش پهلوی اوستا به «پیروزگر» برگردانده شده، ولی صورت فارسی باستان آن دیده نشده است. «ورهران/ ورهرام/ وهرام» در فارسی میانه، به صورت نام خاص مردان کاربرد فراوان دارد. بهرام جوهر اولیه پیروزی و یکی از چهره های بزرگ در ایزدکده زردشتی است. بهرام، ایزد بزرگ جنگ، در برگیرنده عناصر بسیاری از روزگار پیش از زردشتی است و آشکارا به دوره ای هند و اروپایی تعلق دارد.
بهرام در اوستا
در اوستا، ورثرغنه (بهرام) تمام ویژگی های یک ایزد باستانی جنگ را داراست؛ نیرویی که بر هر مقاومتی غلبه می کند و به همین سبب با «وِنئینتی اوپَرتات» (برتری پیروزمندانه) یکجا ستوده شده است . او همواره در جنگ با دشمنان خود، مردمان و دیوان، جادوان و پریان، کَویها و کَرَپانها است . بهرام یشت (یشت چهاردهم اوستا) از این ایزد تصویری جامع و زنده ارائه می کند و ده نوع تناسخ از ورثرغنه را در شکل حیوان و انسان برمی شمارد؛ سپس استعدادها و توانایی هایی که ورثرغنه به زردشت ارزانی داشته، از جمله پیروزی در اندیشه، گفتار و کردار را برمی شمارد.
بهرام در تصورات عامیانه
در تصورات عامیانه تر، بهرام با عناصر و اعمال جادویی همراه است.
ویژگی های بهرام
...
