بر روئیدن

لغت نامه دهخدا

برروئیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) روئیدن. بررستن. رستن :
چو خواهد بد درخت راست بالا
چو برروید شود ز آغاز پیدا.( ویس و رامین ).و رجوع به روئیدن شود.

روئیدن بر رستن .