دانشنامه اسلامی
انسان ها وقتی سختی یا مصیبتی به آنها می رسد با انابه دست دعا به سوی پروردگار خویش بر می دارند. واذا مس الناس ضر دعوا ربهم منیبین الیه...(و چون مردم را زیانی رسد پروردگار خود را در حالی که به درگاه او توبه می کنند می خوانند و آنگاه که از جانب خود رحمتی به آنان چشانید بناگاه دسته ای از ایشان به پروردگارشان شرک می آورند.) در تفسیر شریف المیزان آمده است: «تعبیر به (مس) برای این است که : بر ناچیزی و مختصر بودن گرفتاری دلالت کند، و نکره آوردن (ضر) و (رحمه) نیز برای افاده اختصار و ناچیزی است.» واذا مس الانسـن ضر دعا ربه منیبا الیه...(و چون به انسان آسیبی رسد پروردگارش را در حالی که به سوی او بازگشت کننده است می خواند ...) شیخ طبرسی در مجمع البیان (ضر) را تعبیر به مرض ، سختی و قحطی می نماید.
