امنیت در قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] امنیت در قرآن. امنیت مصدر جعلی از ریشه «ا م ن» به معنای در امان بودن، ایمنی و آسودگی و از بین رفتن هراس و نگرانی است.
کاربرد وصفی آن در مواردی مانند «البَلَدِ الاَمینِ» و «قَریَة کانَت ءامِنَةً» به معنای مطمئن، آرام و آسوده خاطر است.
امنیت در اصطلاح سیاسی و حقوقی
در اصطلاح سیاسی و حقوقی به حالت فراغت از هرگونه تهدید یا حمله و نیز به آمادگی برای رویارویی با هر تهدید و حمله امنیت گفته می شود.
انواع امنیت
و به صورت امنیت فردی، اجتماعی، ملی و بین المللی کاربرد یافته است.
← فردی
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم