امامت انبیا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] امامت انبیا (قرآن). این آیات درباره این است که خداوند به انبیاء مقام امامت اعطا کرده است.
خداوند مقام امامت را به برخی از پیامبران اعطا کرده است:وجعلنـهم ائمة یهدون بامرنا واوحینآ الیهم فعل الخیرت... و اسحاق، و علاوه بر او، یعقوب را به وی بخشیدیم و همه آنان را مردانی صالح قرار دادیم! و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت می کردند و انجام کارهای نیک و برپاداشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم .در آیه مورد بحث به مقام امامت و رهبری این پیامبر بزرگ و بخشی از صفات و برنامه های مهم و پرارزش آنها بطور جمعی اشاره می کند. یعنی علاوه بر مقام نبوت و رسالت مقام امامت را نیز به آنها دادیم- امامت آخرین مرحله سیر تکاملی انسانی است که به معنی رهبری همه جانبه مادی و معنوی، ظاهری و باطنی، جسمی و روحی مردم است. وجعلنا منهم ائمة یهدون بامرنا لما صبروا وکانوا بـایـتنا یوقنون. و از آنان امامان (و پیشوایانی) قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می کردند چون شکیبایی نمودند، و به آیات ما یقین داشتند.بنا بر قولی مقصود از «منهم» پیامبران بنی اسرائیل است. آیا منظور از این گروه امامان و پیشوایان در بنی اسرائیل، پیامبرانی هستند که در این قوم وجود داشتند، و یا علماء و دانشمندانی که به فرمان الهی مردم را هدایت به نیکی ها می کردند در این زمره واردند؟آیه از این معنی ساکت است، همین اندازه می گوید ما جمعی از آنها را امامان هدایت کننده قرار دادیم، اما با توجه به جمله" جعلنا" (قرار دادیم) بیشتر چنین به نظر می رسد که منظور پیامبرانی است که از سوی خداوند به این مقام منصوب شدند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم