لغت نامه دهخدا الف اقلیم. [ اَ ل ِ اِ ] ( ترکیب اضافی ) کنایه از اقلیم اول است از اقالیم سبعه. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ) ( هفت قلزم ). در مؤید الفضلاء آمده : الف اقلیم «هند» است ، کذا فی الادات ، و من میگویم مراد از آن الفی است که حاوی بر اقلیم است - انتهی.
