دانشنامه آزاد فارسی
سلسله ای از امیران وَهّابی جَبل شَمَّر در نجد که مرکز حکومتشان در حائل بود و سرانجام به دست آل سعود در ۱۳۴۰ق منقرض شدند. بنیانگذار سلسلۀ آل رشید عبدالله بن رشید، از یاران فیصل بن ترکی و از عشیرۀ جعفر، بود. ابن رشید در ۱۲۵۴ق به سبب اطاعت از فرمانده سپاه مصر، که به جبل شَمِّر آمده بود، به حکومت حائل منصوب شد و پس از توسعۀ متصرفات خود، وَهّابیّت را مذهب رسمی قلمروش کرد و هر ساله خراجی به دربار سعودیان فرستاد. جز عبدالله بن رشید، یازده تن از افراد این سلسله به فرمانروایی رسیده اند که محمد بن عبدالله (۱۲۸۹ـ۱۳۱۵ق ) مقتدرترین آن هاست که از جنگ های قبیله ای آل سعود بهره جست و در ۱۳۰۷ق ریاض را متصرف شد و قلمرو حکومت خود را در سراسر نَجْد و اطراف عراق و مرزهای شام گستراند و نیرومندترین دولت عربستان مرکزی را بنیان گذاشت. در زمان یازدهمین حاکم آل رشید، این سلسله به ضعف گرایید و ابن سعود با محاصره حائل در ۱۳۳۹ق موجبات انقراض حکومت آل رشید را فراهم کرد و در ۱۳۴۰ق وقتی محمد بن طلّال، آخرین امیر این سلسله، حائل را تسلیم ابن سعود کرد. آل رشید پس از ۹۰ سال حکومت منقرض شد.
