لغت نامه دهخدا ( آل بتول ) آل بتول. [ ل ِ ب َ ] ( اِخ ) آل رسول از اولاد فاطمه علیهاالسلام : آن بحجت چراغ دین رسول وین بنسبت جمال آل بتول.سنائی.
