دانشنامه اسلامی
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) استغفار را "بهترین عبادت" برشمرده استغفار را "داروی گناهان، " و "زایل کننده غم ها" و "مایه جلب روزی" بیان نمودند و به مسلمانان سفارش می کردند که فراوان آمرزش بخواهید می فرمود: «خوشا به حال کسی که در نامه اعمالش، آمرزش خواهی بسیار وجود داشته باشد.» «هر کس بسیار آمرزش بخواهد، خداوند از هر غمی برای او گشایشی قرار می دهد و از هر تنگنایی برونشویی.» می فرمود: «هر کس دوست دارد که نامه اعمالش او را خوشحال کند، آمرزش خواهی را در آن بسیار گرداند.» چرا که «آمرزش خواهی، در نامه اعمال، مانند نور می درخشد.» روزی در جمع اصحاب و یاران خود فرمود: «خداوند متعال، گنهکاران را می آمرزد، مگر کسی را که خودش نخواهد آمرزیده شود. گفتند: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) ! چه کسی خواهان آن است که آمرزیده نشود؟ فرمود: کسی که آمرزش نمی طلبد.»
بهترین استغفار
ایشان بهترین استغفار را نزد خدا، "ترک گناه و پشیمانی " دانستند، و فرمودند: «هیچ صدایی نزد خداوند، دوست داشتنی تر از صدای بنده اندوهناک نیست. گفته شد: مقصود چیست؟ فرمود: "بنده ای گناه می کند و بر اثر آن، ترس از خداوند، وجودش را می آکند و می گوید: "پروردگارا! " و خدا می فرماید: "منم پروردگار تو. تو را می آمرزم، آن گاه که از من، آمرزش بطلبی، و پاسخت می دهم، آن گاه که مرا بخوانی"".»
جایگاه استغفار در سیره پیامبر
در سیره رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نیز استغفار و آمرزش خواهی از اهمیت و جایگاه مهمی برخوردار بود، نقل شده که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بیش از همه مردم استغفار می کرد و با آن که گناهی مرتکب نشده بود؛ اما هر روز هفتاد مرتبه به بارگاه خداوند -عز و جل- استغفار می نمود. از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده است که «رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از هیچ مجلسی، گرچه کوتاه، بر نمی خواست، مگر این که بیست و پنج بار استغفار می کرد.» از ابن عمر نیز روایت شده است که گفت: «ما در یک مجلس صد بار این دعا را از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) می شمردیم: پروردگارا مرا ببخش و به من بازگرد که توبه پذیر مهربانی». پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) خوش داشت که در زمان استغفار ذکر استغفارش را سه بار، تکرار کند.
عناوین مرتبط
...
