دانشنامه اسلامی
استصحاب کلی قسم اول عبارت است از حکم به بقای کلی در جایی که شک در آن به سبب شک در بقای فردی که وجود آن در سابق یقینی بوده، ایجاد شده باشد، مثل این که به وجود زید در خانه یقین باشد، که در نتیجه، به وجود کلی (انسان) در ضمن فرد (زید) نیز یقین حاصل شده است، حال اگر نسبت به بقای زید در خانه تردید شود، این تردید، سبب می شود در بقای کلی (انسان) نیز شک به وجود آید.
مجرای استصحاب کلی قسم اول
در استصحاب کلی قسم اول، استصحاب هم در جانب فرد و هم در جانب کلی جاری می شود.
