دانشنامه اسلامی
در دو آیه از سوره مائده/۵ از ازلام یاد شده است؛ نخستین بار آیه ۳ مائده/۵ است که طی آن خداوند پس از حرام دانستن چندین خوراکی از حرمت استقسام به ازلام یاد کرده و همه این امور را فسق دانسته است: «حُرِّمَت عَلَیکُمُ المَیتَةُ والدَّمُ ولَحمُ الخِنزیرِ وما اُهِلَّ لِغَیرِ اللّهِ بِهِ والمُنخَنِقَةُ والمَوقوذَةُ والمُتَرَدِّیَةُ والنَّطیحَةُ وما اَکَلَ السَّبُعُ اِلاّ ما ذَکَّیتُم وما ذُبِحَ عَلَی النُّصُبِ واَن تَستَقسِموا بِالاَزلـمِ ذلِکُم فِسقٌ. ...»
نام بردن ازلام در کنار خمر
در آیه ۹۰ همین سوره ازلام (و نه استقسام به آن) در کنار خمر و میسر و انصاب،
با توجه به کاربردهای متعدد ازلام در عصر جاهلی این ابهام وجود دارد که ازلام طرح شده در این آیات شامل کدام یک از کاربردهای رایج است و در این زمینه چه شواهدی وجود دارد.آرای مفسران درباره مفهوم ازلام در آیات مورد نظر را می توان به چند دسته تقسیم کرد.
← اطلاق در معنای ازلام
...
