ارنوبیوس

لغت نامه دهخدا

ارنوبیوس. [ اَ ن ُ ] ( اِخ ) عالم معانی و بیان رومی در مائه سوم میلادی. ( یسنا تألیف پورداود ج 1 ص 86 ).

دانشنامه عمومی

آرنوبیوس. آرنوبیوس ( به لاتین: Arnobius ) معروف به پیرتر معلم علوم بلاغت در سیکا ونرئای نومیدیا در شمال آفریقا بود. او در سال ۳۰۳ میلادی، اندکی پس از گرویدن به مسیحیت اثر مشهورش، علیه کفار را منتشر کرد که پاسخی بود به ادعای مشرکان که بلایای زمانه را به سبب بی تقوایی مسیحیان می دانستند. کتاب لحنی گزنده و طعن آلود دارد، ولی نشان می دهد که نویسندهٔ آن تبحر چندانی در متون مقدس مسیحی ندارد.
او یکی از نخستین بربریان مسیحی شده بود و در زمان دیوکلسین ( ۲۸۴–۳۰۵ ) می زیست.

دانشنامه آزاد فارسی

آرنوبیوس ( ـ ح ۳۳۰م)(Arnobius)
(معروف به «مهتر») معلم فن خطابه (علوم بلاغی) در سیکّا ونرئای نومیدیادر شمال افریقا. اندکی پس از گرویدن به مسیحیت اثر مشهورش، علیه امّت ها (کفار)، را منتشر کرد (ح ۳۰۳م). این کتاب پاسخی بود به این ادعای مشرکان که بلایای زمانه به سبب بی تقوایی مسیحیان است. کتاب لحنی گزنده و طعن آلود دارد، ولی نشان می دهد که نویسندۀ آن چندان تبحّری در متون مقدس مسیحی ندارد.

گزارش محتوای نامناسب