اراینده

لغت نامه دهخدا

( آراینده ) آراینده. [ ی َ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه آرایش دهد.

فرهنگ عمید

( آراینده ) ۱. آرایش دهنده.
۲. زینت دهنده.
۱. آرایش دهنده.
۲. زینت دهنده.

فرهنگ فارسی

( آراینده ) ( اسم ) آرایش کننده زینت دهنده .
آنکه آرایش دهد

دانشنامه آزاد فارسی

آراینده. آراینده (موسیقی) (arranger)
(یا: تنظیم کننده) در موسیقی ، شخصی که موسیقیِ ساختۀ آهنگ ساز دیگری را اقتباس یا به درخواست او برای ارکستر تنظیم یا در ارکستراسیون آن مشارکت می کند. استفاده از آراینده از هالیوود آغاز شد: سرگِی راخمانینوف، جورج گرشوین، و لئونارد برنستاین، و دیگران ، با کمک چنین افرادی آثار کنسرتی می ساختند. آراینده ها (تنظیم کننده ها) در موسیقی جازنیز معمولاً نقش دارند و از برجسته ترین افراد در این زمینه عبارت اند از جیل اوانز(۱۹۱۲ـ۱۹۸۸)، که برای مایلز دیویسو دیگران موسیقی تنظیم می کرد؛ و نیز بیلی استرِی هورن(۱۹۱۵ـ۱۹۶۷) که برای دوک ِ الینگتونکار آرایمان یا تنظیم انجام می داد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال قهوه فال قهوه فال درخت فال درخت فال فرشتگان فال فرشتگان