دانشنامه اسلامی
ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان قاضی الحرمین عزیز بن عزیز، در سال ۳۶۴ق. در خانواده ای دانشمند و توانگر دیده به جهان گشود. وی در سال ۴۴۶ق. در ۸۲ سالگی درگذشت.
او پس از کسب علم از اساتیدش در نیشابور، به مکه مهاجرت کرد و همانند جدش منصب قضاوت و امامت حرمین را بر عهده گرفت. در منابع به زمان مهاجرت وی و مدت اقامتش در مکه اشاره ای نشده است. احمد در این مدت کمک های مالی خود را از طریق بازرگانان به نیشابور می فرستاد. وی همچنین از دوستان و همشهریان خود که به حج مشرف می شدند، پذیرایی می کرد. سرانجام او به نیشابور بازگشت و در آنجا افزون بر قضاوت، تولیت وقف را نیز پذیرفت.