دانشنامه اسلامی
اجازه مطلق در مقابل اجازه معلق قرار دارد در تعریف آن گفته اند: اجازه معلق، آن است که شیخ در هنگام اجازه نقل حدیث به شاگرد، اجازه خویش را به امری معلق سازد. با این فرض در تعریف اجازه مطلق باید گفت: اجازه مطلق آن است که شیخ در هنگام اجازه نقل حدیث به تلمیذ، اجازه خویش را به امری و شرطی معلق نسازد.
مثال
صاحب "الهدایة" برهان الدین علی بن ابی بکر مرغینانی حنفی متوفای ۵۹۳در مشیخه خود از اجازه ای که شیخش محمد بن عبدالرحمن به او داده چنین تعبیر می کند: اجاز لی جمیع ماصح من مسموعاته و من مستجازاته و مصنفاته اجازة مطلقة مشافهة و کتب بخط یده"
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.• عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه.• کنتوری ، میرحامدحسین، عبقات الانوار.
