دانشنامه اسلامی
حاج ابوطالب بن ابوتراب اصفهانی، عالم فاضل محدّث ماهر، از دانشمندان اواخر عهد صفویّه است. وی از شاگردان علاّمه ملاّمحمّدباقر مجلسی است، حاج ابوطالب تا سال ۱۱۱۸ق در قید حیات بوده، و وفاتش بعد از این سال است.
آثار و تالیفات
وی نسخه های متعدّدی را به خطّ خود کتابت کرده که از آن جمله است: ۱. استبصار، جلد سوم، که حواشی ملاّمحمّدتقی مجلسی، علاّمه مجلسی، میرزا رفیع نایینی و دیگران را در آن آورده است، و نسخه را خود مقابله و تصحیح نموده، و در ۲۶ ذی قعده ۱۱۱۳ق از این کار فراغت یافته است. ۲. القواعد علاّمه حلّی که در ۱۶ شعبان ۱۱۱۸ق از کتابت آن فارغ شده است. ۳. تفسیر کشّاف، جلد سوم، که در سال ۱۱۰۰ کتابت آن را به پایان برده است. ۴. تمهید القواعد که در سال ۱۱۱۸ق آن را کتابت نموده است.
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعة:الکواکب المنتشرة فی القرن الثانی بعد العشرة، ج۶، ص۳۸۹.
۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعة:الکواکب المنتشرة فی القرن الثانی بعد العشرة، ج۶، ص۳۸۹.
...
