عوی

لغت نامه دهخدا

عوی. [ ع َوْ وی ی ] ( ص نسبی ) منسوب است به عوة، که بطنی است. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ). و رجوع به عَوّة شود.
عوی. [ ع ُ وَی ی ] ( اِخ ) نام جایگاهی است. ( از معجم البلدان ) ( از منتهی الارب ).
عوی. [ ع َ ] ( اِخ ) رجوع به عوی صیه شود.