لغت نامه دهخدا
علی مرعشی. [ ع َ ی ِ م َ ع َ ] ( اِخ ) ابن حسین حسینی مرعشی. فقیه و محدث و مورخ و نسب شناس و متکلم. متولد در سال 1039 هَ. ق. وی در سال 1081 هَ. ق. درگذشت و در مقبره علامه حلی در غری دفن شد. او را کتبی در فقه و نسب است و نیز رساله ای در شرح حال بزرگان خاندان خود دارد. ( از اعیان الشیعة ج 41 ص 152 ).
علی مرعشی. [ ع َ ی ِ م َ ع َ ] ( اِخ ) ( علی نواب... ) ابن سلطان العلماء مرعشی فقیه قرن یازدهم هَ. ق. است. اوراست : شرح القواعد، در فقه. ( از معجم المؤلفین ).
علی مرعشی. [ ع َ ی ِ م َ ع َ ] ( اِخ ) ابن فضل اﷲبن محمد مرعشی شافعی. فقیه بود و در سال 1134 هَ. ق. درگذشت. او راست : مواهب العزیز فی شرح الوجیز للغزالی ، در فروع فقه شافعی. ( از معجم المؤلفین ).
علی مرعشی. [ ع َ ی ِ م َ ع َ ] ( اِخ ) ابن محمدحسین بن محمدعلی بن محمدحسین بن محمدعلی حسینی مرعشی.مفسر و متکلم متوفی در سال 1344 هَ. ق. او راست : 1- البیان المبرهن فی عرس قاسم بن الحسن. 2- التبیان فی تفسیر غریب القرآن. 3- التحفة العلویة. 4- رسالة فی قاعدة اعراض المالک عن ماله. 5- شرح الباب الحادی عشر فی الکلام. ( از اعیان الشیعه عاملی ج 42 ص 40 ).
علی مرعشی. [ ع َ ی ِ م َ ع َ ] ( اِخ ) ابن محمد مرعشی تبریزی. ملقب به شرف الدین و سیدالاطباء. فقیه و طبیب قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم بود که در سال 1316 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- تعلیق بر «رجال ابی علی » یا بر «رجال الکبیر». 2- حاشیةالجواهر. 3- حاشیةالقانون ، در طب. 4- حاشیةالمتاجر، در فقه. 5- ذیل بر عمدة الطالب. 6- قانون العلاج. ( از مصنفی علم الرجال آقابزرگ طهرانی ص 312 ) ( معجم المؤلفین ج 7 ).
