لغت نامه دهخدا
زبیبة. [ زُ ب َ ب َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر زب بمعنی ذَکَر کودک ، یا مطلقاً. این لغت یمنی است. ( از متن اللغة ). رجوع به زب شود.
زبیبة. [ زَ ب َ ] ( اِخ ) ( بنو... )بطنی است از عرب. ( از لسان العرب ). عمر رضا کحالة آرد: زبیبة بطنی از تمیم اند از قبیله عدنانیه. ( از معجم قبائل العرب عمر رضا کحاله از نهایة الارب قلقشندی ) . و در ذیل همین صفحه آرد: در نهایة الارب نویری آمده : زبیبة قبیله کوچکی است از صعصعةبن معاویةبن بکربن هوازن بن منصوربن عکرمةبن خصفةبن قیس بن عیلان. و زبیدی در تاج العروس آرد: بنوزبیبة بطنی است از...
زبیبة. [ زَ ب َ ] ( اِخ )پدر عبدالرحمن. از ثقات. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
زبیبة. [ زُ ب َ ب َ ] ( اِخ ) خواهر زباء، ملکه جزیره ، دختر عمروبن طرب. طبری آرد : زباء را خواهری بود نام او زبیبة و با عقل و تدبیر و با این خواهر سخت خوش بود و زباء کوشکی بنا کرده بود این کوشک بر لب رود زاب بود در حد مغرب و با این خواهر بزمستان در این کوشک بودی... چون زباء، ملک راست کرد و آهنگ کرد که سپاه راست کند و بحرب جذیمه رود و خون پدر طلب کند با خواهرش تدبیر کرد و خواهرش بخرد بود گفت : الحرب سجال و عثرتها لاتستقال. گفت این حرب سجال است جنگ گاه بر این بود گاه بر آن ، و هرکه بسر اندرآید بحرب ، برنخیزد و تو زنی و او مرد و مرد بظفر نزدیکتر باشد و اگر ظفر آنرا بود این ملک از دست تو بشود و زن طلب خون تو نتواند کرد و حرب مکن ولیکن حیلت ساز مگر او را به دست آوری. زبا را خوش آمد و تدبیر حیلت کرد. ( ترجمه بلعمی نسخه کتابخانه مجلس شورای ملی ص 306 ). و در ص 309 از نسخه مذکور آمده : زباء از عمرو حذر گرفت و نشست بکوشک خواهر گرفت که او را کوشک استوار بود . رجوع به متن طبری چ دخویه قسمت 1 صص 757 - 759 و زباء در این لغت نامه شود.
