ربط داشتن

لغت نامه دهخدا

ربطداشتن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) اتصال داشتن. پیوسته بودن. ارتباط داشتن. ( ناظم الاطباء ). مربوط بودن.مرتبط بودن. رابطه داشتن. پیوستگی داشتن. || بامعنی بودن. ( ناظم الاطباء ). || دخیل بودن. دخالت داشتن. || علت و عمل داشتن. || رفاقت و آشنایی داشتن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

ربط داشتن چیزی به کسی ۱ - مربوط به او بودن آن تعلق داشتن وی بدان : [[ .... تبریزی الاصل بود و ربطی باهل صفاهان نداشت ]] ( عالم آرا ۲ . )۱۶۵۴ - حق مداخله داشتن در آن . یا ربط داشتن چیزی به چیزی قابل مقایسه نبودن آن با این بسیار برتر بودن آن از این [[ پارچه ای که امروز خریدیم ربطی به پارچه دیروز ندارد ]] .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم