درون پوش

لغت نامه دهخدا

درون پوش. [ دَ ] ( نف مرکب ) درون پوشنده. پوشنده درون. که درون خود بپوشاند، که افکار خویش بروز ندهد. که اندیشه های خود عادةً پنهان دارد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

درون پوشنده پوشنده درون که درون خود بپوشاند که افکار خویش بروز ندهد

فرهنگستان زبان و ادب

{intine} [زیست شناسی- علوم گیاهی] بخش درونی پوشش هاگ یا دانۀ گَرده که زیر برون پوش قرار دارد