لغت نامه دهخدا حافل. [ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از حفل. || ضرع حافل ؛ پستان بسیارشیر و پرشیر. ج ، حفل ، حوافل.( مهذب الاسماء ): شاة حافل ؛ گوسفند بسیارشیر. || واد حافل ؛ وادی بسیارتوجبه ، یعنی بسیارسیل.
