اردوی سوره. [ اَ رِ رَ ] ( اِخ ) ( از: ارد اوستائی ، به معنی بالا برآمدن و منبسط شدن و افزودن و بالیدن و اردوی بقول بارتولمه بمعنی رطوبت و نمناکی است + سوره ،قوی و قادر ) صفت است برای ایزد اناهیته ( ناهید ). رجوع شود به یشتها تألیف پورداود ج 1 صص 158-176 و ایران در زمان ساسانیان ترجمه یاسمی ص 15 و مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی تألیف دکتر معین ص 329.
