لغت نامه دهخدا
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) ابن اسیدبن جعونه. صحابی است.
ابوزهیر.[ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) ابن معاذ الثقفی. صحابی است.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ )ابن معاذبن ریاح ثقفی. او از پدر خویش روایت کند.
ابوزهیر.[ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) انماری یا تمیمی. صحابی است.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) تَاءَبَّطَ شرّاً. رجوع به تأبط... شود.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) تمیمی. رجوع به ابوزهیر انماری... شود.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) ثقفی ابن معاذبن ریاح. گویند صحابی است.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) ثقفی طائفی ، والد ابوبکربن ابی زهیر، و نام او معاذ یا عمار است.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) حارث بن عبداﷲ الاعور. تابعی است و از علی بن ابیطالب علیه السلام روایت کند.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) حیان بن زهیر العدوی. محدث است و وهب بن جریر از او روایت کند.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) رجأبن یحیی بن عمیر الغسانی. محدث است و از نعمان روایت کند.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) عبدالرحمن بن معز الدوسی. محدث است.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ )علأبن زهیر. محدث است و ابونعیم از او روایت کند.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) محمدبن اسحاق المروالروذی. محدث است و ابوحاتم رازی از او روایت کند.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) معاویةبن خدیج. محدث است.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ] ( اِخ ) نمیربن یزید الهمدانی. محدث است و ابواسحاق السبعی از او روایت کند.
ابوزهیر. [ اَ زُ هََ ]( اِخ ) نمیری. بعضی نام او را یحیی بن نمیر گفته اند. او صحابی است و ابوالمصبح المقری از او روایت کند.
