ابراهیم علوی. [اِ م ِ ع َ ل َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن یحیی بن عبداﷲبن محمدبن عمربن علی بن ابی طالب علیه السلام ، ملقب به صوفی. به سال 251 هَ.ق. در صعید مصر ظهور کرده شهر اسنا را بتصرف آورد. ابن طولون برای دفع او لشکر فرستاد و ابراهیم پس از یکی دو محاربه مغلوب و منهزم گردید. در سال 259 باز به صعید بازگشت و اشمونین را مسخر ساخت. این بار نیز در مقابل عساکر ابن طولون تاب مقاومت نیاورد و از بحر احمر گذشته به مکه مکرمه رفت. والی مکه او را گرفته نزد ابن طولون به مصر فرستاد. چندی بدانجا محبوس بود و از آن پس رها شده به مدینه هجرت کرد و بدانجا درگذشت. ابراهیم علوی. [ اِ م ِ ع َ ل َ ] ( اِخ ) رجوع به ابراهیم بن عبداﷲبن حسن بن علی شود.
