مشهری

لغت نامه دهخدا

مشهری. [ م ُ ش َهَْ هََ ] ( حامص ) شهرت یافتن. مشهور بودن :
نخل به جنبش آمده گر نه یهود شد چرا
پاره زرد بر کتف دوخت بدان مشهری.خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 437 ).