مشغول الذمه

لغت نامه دهخدا

مشغول الذمه. [ م َ لُذْ ذِم ْ م َ / م ِ ] ( از ع ، ص مرکب ) کسی که تعهد خود را به جای نیاورده و دین خود را نپرداخته باشد. که ذمه وی مشغول باشد. مدیون. مقابل بری ءالذمه.

فرهنگ معین

(مَ لُ ذِّ مَُ ) [ ع . ] (ص مر. ) مدیون ، کسی که دین خود را اداء نکرده باشد.

فرهنگ عمید

کسی که دینی بر عهده دارد.

فرهنگ فارسی

کسی که تعهد خود را انجام نداده و دین خود را نپرداخته مقابل بریئ الذمه .
کسیکه تعهد خود را بجای نیاورده و دین خود را نپرداخته باشد .

ویکی واژه

مدیون، کسی که دین خود را اداء نکرده باشد.