( مخلة ) مخلة. [ م ُ خ ِل ْ ل َ ]( ع ص ) ارض مخلة؛ زمین خله ناک که در آن گیاه تلخ شورمزه ، نباشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). زمین دارای خلة که در آن گیاه تلخ شورمزه نباشد. ( ناظم الاطباء ). || ابل مخلة؛ شتران چرنده علف شیرین. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیط المحیط ).
