متحسر

لغت نامه دهخدا

متحسر. [ م ُ ت َ ح َس ْ س ِ ] ( ع ص ) دریغ خورنده. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دلگیر و حزین و محزون و دارای افسوس وحسرت و دریغ خورنده. ( ناظم الاطباء ). آن که حسرت خورد. دریغ خورنده. افسوس خورنده. و رجوع به تحسر شود.

فرهنگ معین

(مُ تَ حَ سِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) دلگیر، حسرت خورنده .

فرهنگ عمید

افسوس خورنده، حسرت خورنده.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آنکه حسرت خورد دریغ خورنده افسوس خورنده جمع : متحسرین .