مبسوطه

لغت نامه دهخدا

مبسوطه. [ م َ طَ ] ( ع ص ) فراخ و فراخی کرده شده. || چیز غیرمرکب. ( غیاث ) ( آنندراج ). || ( اِخ ) شِعْرای یمانی :
شعری به سیاقت یمانی
بی شعر به آستین فشانی
مبسوطه به یک چراغ زنده
مقبوضه دو چشم زاغ کنده.( لیلی و مجنون چ وحید ص 177 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) مبسوط جمع : مبسوطات .

دانشنامه عمومی

مَبسوطه ( بازشده ) یا اپسیلون دوپیکر یک ستاره است که در صورت فلکی دوپیکر قرار دارد.
منظور از نام مبسوطه، پای بازشده شیر در تصویر این صورت فلکی است.