مار زده

لغت نامه دهخدا

مارزده. [ زَ دَ / دِ ]( ن. مف. مرکب ) مارگزیده. سلیم. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کسی که مار وی را گزیده باشد :
مهره مار بهر مارزده ست
به کسی کز گزند رست مده.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 800 ).