لغت نامه دهخدا قوامع. [ ق َ م ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قامعة. هرچه که انسان را از خواهشهای طبع و نفس و هوی ̍ برکند و بازدارد و آن عبارت از امتدادات اسمائی و تأییدات الهی است برای اهل عنایت در سیر الی اﷲ. ( از تعریفات ).
