غراب بین

لغت نامه دهخدا

غراب بین. [ غ ُ ب ِ ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غراب البین. رجوع به غراب البین شود :
فغان از این غراب بین و وای او
که در نوا فکندمان نوای او.منوچهری.غراب بین نیست جز پیمبری
که مستجاب زود شد دعای او.منوچهری.غراب بین نای زن شده ست از آن
سته شدم ز استماع نای او.منوچهری.