معنی عماری کش

عماری کش

لغت نامه دهخدا

عماری کش. [ ع َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کشنده عماری. که عماری را از سویی به سویی و از جایی به جایی برد. ساربان. عماری دار. ( ازآنندراج ). کجاوه کش. رجوع به عماری شود :
ببستند اسپان جنگی در اوی
هم اشتر عماری کش و راه جوی.فردوسی.ده و دو هزار اشتر بارکش
عماری کشان ششصد و شصت و شش.فردوسی.در عمارت نشست با دل خوش
ماه در موکبش عماری کش.نظامی.عماری و اشتر به هرای زر
عماری کشان جمله زرین کمر.نظامی.عماری کش نور خورشید باش
نه ترک عماری بر امید باش.نظامی.