عطر پیما

لغت نامه دهخدا

عطرپیما. [ ع ِ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) عطر پیماینده. که بر عطر گذر دارد :
بسیار نسیم عطرپیماست
برتارک گل مگر سوار است.علی خراسانی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

عطر پیماینده که بر عطر گذر دارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم