لغت نامه دهخدا عشق پرستی. [ ع ِ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) عشقبازی به حد افراط. پرستش عشق. دلدادگی مفرط : اول کاین عشق پرستی نبوددر عدم آوازه هستی نبود.نظامی.
