عشرت کده

لغت نامه دهخدا

عشرت کده. [ ع ِ رَ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) عشرتخانه. عشرتگاه. عشرت سرا. محل عیش و عشرت :
باغ و عشرتکده ایوان به ملوک ارزانی
ما فقیریم و گدا کوی بتان ما را بس.حافظ ( از آنندراج ).رشک عشرتکده غمخانه درویشان است
آسمان کاشی کاشانه درویشان است.ظهوری ( از آنندراج ).