عشرت انگیز

لغت نامه دهخدا

عشرت انگیز. [ ع ِ رَ اَ ] ( نف مرکب ) عشرت انگیزنده. برانگیزنده عشرت و کامرانی :
زگال ارمنی بر آتش تیز
سیاهانی چو زنگی عشرت انگیز.نظامی.پگه تر زآن بتان عشرت انگیز
میان دربست شاپور سحرخیز.نظامی.و رجوع به عشرت شود.