عشراء

لغت نامه دهخدا

عشراء. [ ع ُ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) شتر ماده باردار که ده یا هشت ماه بر حمل آن گذشته باشد و نام «مخاض » از او زایل شده. یا ناقه ای که مانند زنان نفساء باشد بعدِ بچه آوردن. ج ، عُشَراوات ، عِشار. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و تثنیه آن عُشَراوان شود. ( منتهی الارب ). || قُلَه ، که از بازیچه های کودکان است. ( از اقرب الموارد ). عویشراء. و رجوع به عویشراء شود. || ج ِ عَشر. ( منتهی الارب ). رجوع به عشر شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تماس فال تماس فال شمع فال شمع