طیله

لغت نامه دهخدا

( طیلة ) طیلة. [ ل َ ] ( ع اِمص ، اِ ) عمر. زندگانی. || غیبت. || درنگی. ( منتهی الارب ).
طیلة. [ طَی ْ ی ِ ل َ ] ( ع ص ) طیلةُ الریح ؛ باد نَیّحة، مقابل باد نسیجه. رجوع به «نَیّحة» و «نسیجة» شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم