لغت نامه دهخدا طریر. [ طَ ] ( ع ص ) مرد با منظر نیکو و دیداری. ( منتهی الارب ). مرد خوب صورت و خوش لقا و دیداری. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || غلام طریر؛ کودک نوخط. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || سنان ٌ طریرٌ؛ سنانی تیز. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ).
