صه

لغت نامه دهخدا

صه. [ ص َه ْ ] ( ع اسم فعل ) کلمه ای است که بدان متکلم را زجر کنند، یعنی خاموش باش. واحد و جمع در وی یکسان است. ( منتهی الارب ). بمعنی امر یعنی خاموش باش. ( غیاث اللغات ) ( دهار ). رجوع به نشوءاللغة ص 11 شود.

فرهنگ فارسی

کلمه ایست که بدان متکلم را زجر کنند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال فنجان فال فنجان فال کارت فال کارت فال شمع فال شمع