شرانگیز

لغت نامه دهخدا

شرانگیز. [ ش َ اَ ] ( نف مرکب ) غوغاء. مفتن. ( یادداشت مؤلف ). فتنه انگیز و مفسد و مفتن. ( ناظم الاطباء ): متنزی ؛ شرانگیز. ( منتهی الارب ) :
شرانگیز هم بر سر شر رود
چو کژدم که تا خانه کمتر رود.سعدی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) فتنه انگیز مفسد .
غوغائ مفتن فتنه انگیز و مفسد و مفتن .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال ابجد فال ابجد فال تماس فال تماس فال کارت فال کارت