لغت نامه دهخدا
شارل ششم. [ ل ِ ش ِ ش ُ ] ( اِخ ) معروف به شارل محبوب پسر شارل پنجم معروف به شارل دانا و ژان دوبوربون است. وی بسال 1368م. در شهر پاریس تولد و بسال 1422م. وفات یافت.در سال 1380م. پادشاه فرانسه شد، ابتدا زیر قیمومت اعمام خود سلطنت کرد. آنان اندوخته بیت المال را حیف و میل کردند و با وضع مالیاتهای جدید عصیان «گرزداران » را برانگیختند. چون بپادشاهی رسید فلامانها را در رُزبک به نبرد فراخواند و اندکی پس از آن مشاوران سابق پدرش را که به مردان قصیر القامه معروف بودند جانشین اعمال خویش ساخت و حسن اداره ایشان موجب گشت که شاه را به لقب محبوب ملقب سازند. این حکومت خردمندانه دیری نپایید. شارل ششم هنگام لشکرکشی بر ضد دوک دوبرتانی در جنگل مان گرفتار جنون گردید و قلمرو سلطنتش بر اثر رقابت هواداران دوک دو بورگونی موسوم به بورگینیون ها و طرفداران دوک دورلئان معروف به آرمانیاک ها پاره پاره و دچار هرج و مرج شد. در این زمان زمام حکومت در دست همسر شارل ششم ، ایزابو دوباویر بود که بموجب پیمان تروی در سال 1420م. کشور را به انگلیسیها تسلیم کرد.