سنگ زن

لغت نامه دهخدا

سنگ زن. [ س َ زَ ] ( نف مرکب ) ترازوی کم وزن. ( غیاث ) ( برهان ). ترازویی که یکسر آن کم وزن باشد. ( فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). پله سبک از ترازو و وزنه. ( ناظم الاطباء ) :
تو طعنه زنی و ما همه کوه
تو سنگزنی و ما همه طشت.خاقانی.زنان را ترازو بود سنگ زن
بود سنگ مردان ترازوشکن.نظامی.|| دسته ای از دسته های عاشورا مقابل سینه زن که دو چوب یا دو سنگ تراشیده بدو دست داشته و به اصول بمنظور تعزیه به یکدیگر میزنند. ( یادداشت مؤلف ). || سنگ زننده. و رجوع به سنگ و ترکیبات آن شود.

فرهنگ عمید

ترازویی که یک کفۀ آن سبک تر باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال پی ام سی فال پی ام سی فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت