سنسان

لغت نامه دهخدا

سنسان. [ س َ ] ( ص ، اِ ) سخن غیر فصیح و بلیغ. ( برهان ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ). سخن نافصیح و غیربلیغ و سنسن. ( ناظم الاطباء ) :
که انشاء من بنده مدح تو را
نه سنسان نظمی است نی سرسری.مولانا مظهری ( از جهانگیری ).
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال ارمنی فال ارمنی فال جذب فال جذب فال ای چینگ فال ای چینگ