سرافیم

لغت نامه دهخدا

سرافیم. [س َ ] ( اِخ ) صورتی از سرافیل. رجوع به سرافیل شود.

فرهنگ فارسی

صورتی از سرافیل

دانشنامه آزاد فارسی

سَرافیم (seraph)
(در قاموس کتاب مقدس به معنی درخشندگان) در عقاید یهودی و مسیحی، ارواحی همواره ملازم عرش پروردگار که در رؤیای اشعیای نبی پدیدار شدند. ذکر سرافیم، که از فرشتگان مقرب و عالی رتبه به شمار می روند و شش بال دارند، در صحیفۀ اشعیای عهد عتیق آمده است.