لغت نامه دهخدا ستاج. [ س َ] ( اِخ ) نام جایی است : و امیر پاسی مانده از شب برداشته بود از ستاج و روی به بلق داده. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 327 ). رجوع به استاخ و ستاخ شود.
